Olé!!

Dag lieve allemaal!

Oke, misschien had ik gehoopt dat ik iets beter zou zijn in het typen van updates. Aangezien het laatste reisverslag echter alweer van midden maart dateert en het inmiddels juni is, moet ik toegeven dat het er lichtelijk bij in geschoten is. Vooruit met de geit, hier nog een update over de laatste 2,5 maand.

Zoals ik zelf teruglees, ben ik de vorige keer gestopt net vóór onze roadtrip naar Burgos en San Sebastian. Die vrijdag zouden we met de bus eerst naar Burgos vertrekken, maar aangezien de ALSA in staking was gingen we die vrijdag rond 17u met de trein richting Burgos. Joanne was om één uur klaar op stage en de rest was de hele dag vrij dus je zou zeggen dat we genoeg tijd hadden om alles te pakken en te vertrekken. Dat hadden we ook, en we zouden netjes om kwart voor vier vertrekken om op tijd bij de trein aan te komen. Oh nee, vier uur. Vooruit, kwart over vier stonden we uiteindelijk bij de metro die ons richting Chamartin treinstation zou brengen. De metro hadden we net gemist. Tien minuten wachten dus. Hmm.. de metro doet er twintig minuten over. Maar wacht, eenmaal aangekomen bij metrostation Chamartin moet je nog ongeveer twintig minuten lopen richting Chamartin treinstation… GREAT! Hoe kwam dit ook alweer? Waarom dachten we ook alweer dat we toch genoeg tijd hadden? Eigenlijk kon ik er alleen maar de humor ervan in zien. Zoveel tijd, vier meiden, alsnog te laat gaan komen en de trein missen. Best hi-la-risch. Joanne dacht er IETSJE anders over en ze begon zich al snel behoorlijk aan me te irriteren. D’r goed recht, daardoor vond ik het allemaal nog eventjes iets grappiger. Uiteindelijk hebben we bepakt en bezakt onze longen uit onze lijven gerend (ik achteraan natuurlijk want mijn conditie is nog altijd bijster slecht en vond het nog steeds allemaal héél grappig), om vervolgens om ongeveer een minuut voordat de trein zou vertrekken op het juiste spoor aan te komen. Ach, we hebben het allemaal weer prima gehaald dus, dacht ik zo. Gelukkig konden de andere drie er ook hard om lachen en hebben we ongeveer nog een uur na zitten hoesten van de inspanning. Zo. Goed begin van ons weekend.

Die avond de Kathedraal van Burgos gezien, in een heerlijk tapasrestaurantje voor 3€ gegeten, en niet al te laat ons bedje in gedoken om ’s ochtends vroeg op zoek te gaan naar wat uiteindelijk het beste ontbijtrestaurantje was waar we ooit hadden ontbeten. Daarna op de trein naar San Sebastian gestapt. San Sebastian, werd al vrij snel duidelijk, is echt prachtig! We zaten in een hostel vol surfers, het strand is prachtig, de stad is groots, gezellig en heeft hele goed restaurantjes en schattige winkeltjes, het was heerlijk weer, de mensen zijn aardig echter die taal die zij spreken is niet te verstaan. Maar ach, daar komen we ook wel weer overheen. Die zaterdag de stad verkent, die avond uitgegaan in ‘Bataplan’: een club aan het strand waar we overigens niet tot twee uur ’s nachts in mochten ‘omdat het nog niet druk was’... Uhm, wat? Nouja, oke, dan maar een uurtje hints gespeeld op het strand (ja, echt waar..).

Toen we uiteindelijk rond zes uur weer richting hostel vertrokken, stroomden nog steeds hordes mensen naar binnen. Zondagochtend een beetje uitgeslapen, onze spullen weer gepakt, de stad in gegaan en om vijf uur weer te trein te pakken terug naar Madrid.

De week erop heb ik met Loes onze reis naar Sevilla gepland. In de week van mijn verjaardag waren we namelijk allemaal vrij en aangezien onze overzeese vrienden allemaal een Eurotrip gingen doen, bleven wij Europeaantjes over omdat Berlijn, Amsterdam etc ons al iets te bekend voorkwamen. Ik zou misschien tijdens mijn verjaardag een paar daagjes naar Nederland komen maar toen bekend werd dat Loes en Apolline (Frankrijk) ook niks te doen hadden besloten we om naar Sevilla af te reizen.

Het weekend erna ben ik met Joanne, Melissa en Nadia (jup, alweer Hollanders.. ik weet het, ik kom hier om in de Hollanders) naar Salamanca gegaan. Bus gepakt op zaterdagochtend, zaterdagmiddag hebben we Salamanca verkend en zaterdagavond gaan stappen. Salamanca staat bekend om haar nachtleven dus we hadden er zin in! Vrij snel een groep Amerikanen tegen gekomen die ons meenamen naar het Erasmusfeestje waar we naar op zoek waren. We kwamen uiteindelijk terecht op een zolder, vol Erasmusstudenten en alternatievelingen, en een in elkaar geflantste bar. LEEEUUUK!! Tenminste, dat vond ik. De andere voelden zich iets minder op hun plek en na tien minuten helaas weer vertrokken om aan een kroegentocht beginnen. De volgende dag nog wat rondgewandeld en de bus weer terug naar Madrid gepakt.

De week erop het tweede paper voor Spaans ingeleverd en Joanne op het vliegtuig terug naar Nederland gezet. Dat weekend kwamen ook mijn ouders langs dus die heb ik Madrid laten zien. Helaas had ik voor de week erna ook nog wat presentaties en papers op de planning staan dus ik heb ze een paar middagen alleen op pad gestuurd maar ik geloof dat ze dat he-le-maal niet erg vonden :P

Oh, en ben die week aan de 30-day squat challenge begonnen samen met Thembi. Zoals jullie wel hebben zien aankomen: die heb ik niet afgemaakt..

Dat weekend erna was het alweer 5 april en ben ik meegegaan naar een feestje van een vriendin uit Mexico en zowaar weer een hele hoop nieuwe mensen leren kennen. Klinkt misschien gek, maar na drie maanden ben je een beetje gesetteld, heb je wat vrienden om je heen en ga je niet meer zo snel op zoek naar nieuwe mensen. Vond het zo verfrissend om dan toch weer een hele hoop nieuwe mensen van over de hele wereld te leren kennen!

Die zondag erna ben ik naar de stierengevechten in Las Ventas gegaan met Loes en Annabelle (Canada). Wauw, zo indrukwekkend! Ik kreeg, voordat ik er naartoe ging, nogal wat kritiek van een aantal mensen hier over me heen dat ik überhaupt geld aan zoiets gewelddadigs uitgaf. Kon me niet zoveel schelen aangezien ik nog steeds vind dat als je er niet bij bent geweest je ook geen goede mening erover kan vormen. En geloof me, achteraf gezien ben ik ZO INTENS BLIJ dat ik ben gegaan. Daarnaast kan ik je ook vertellen dat ik voorstander ben van stierengevechten. In een ring dan, dat is wat ik gezien heb. Ik ken nu de achtergrond, ik weet het waarom en hoe en ik vind het prachtig. Oprecht. Dus.. mocht jij tegenstander zijn en graag met mij de discussie aangaan; ga je gang ;)